చిత్రం: ఆంధ్రా కింగ్ తాలూక
రేటింగ్: 2.5/5
నటీనటులు: రాం పోతినేని, భాగ్యశ్రీ బోర్సే, ఉపేంద్ర, సింధు తొలాని, రాజీవ్ కనకాల, మిమిక్రీ శివారెడ్డి, రావు రమేష్, తులసి, మురళి శర్మ, కళ్యాణ్, సత్య, శ్రీనివాస్ వడ్లమాని, వీటీవీ గణేష్, రఘుబాబు, రాహుల్ రామకృష్ణ, రాకేష్ రాచకొండ తదితరులు
ఎడిటింగ్: శ్రీకర్ ప్రసాద్
కెమెరా: సిద్ధార్థ్ నూని, జార్జ్ సి విలియంస్
సంగీతం: వివేక్ మెర్విన్
నిర్మాత: నవీన్ ఎర్నెని, యలమంచిలి రవిశంకర్
దర్శత్వం: మహేష్ బాబు పి
విడుదల: 27 నవంబర్ 2025
డబుల్ ఇస్మార్ట్ తర్వాత రాం తెరమీదకి రావడం ఇదే. దానికి తోడు భాగ్యశ్రీ బోర్సే తో జంట కట్టడం, ఆ ఇద్దరి మధ్యనా ఏదో ఉందని గాసిప్పులు చలామణీలో ఉండడం వల్ల ఈ చిత్రంపై ఆసక్తి పెరిగింది. పైగా ఇది హీరో-ఫ్యాన్ మధ్యలో కథ. ఆ హీరో ఉపేంద్ర. ఈ ప్యాకేజీ వల్ల సినిమా మీద ప్రాధమిక అంచనాలైతే ఏర్పడ్డాయి. ఎలా ఉందో చూద్దాం.
కథలోకి వెళ్తే, 2002లో స్టార్ హీరో సూర్య (ఉపేంద్ర) తన 100వ సినిమా విడుదల విషయంలో ఇబ్బందుల్లో ఉంటాడు. మూడు కోట్ల రూపాయల అవసరం పడుతుంది. తన ఆస్తులు, కార్లు అమ్ముకుంటే విషయం బయటికి పొక్కి పరువు పోతుందని భయపడుతుంటాడు. అదే సమయంలో అతనికి హీరోగా కాకుండా, తాను లాంచ్ చేయబోయే తన కొడుకు పక్కన తండ్రి పాత్రలో నటిస్తే మూడు కోట్లు ఇస్తానని ఒక నిర్మాత ఆఫరిస్తాడు. ఆ పాత్ర వేస్తే ఇక హీరోగా అతని కెరీర్ ముగిసినట్టే. ఆ ఆఫర్ ని ఒప్పుకోవాలా వద్దా అని తర్జనబర్జన పడుతున్న సమయంలో ఎవరో అనామకుడి నుంచి సూర్య అకౌంట్లోకి మూడు కోట్లు వచ్చిపడతాయి. ఎవరా ఆ వ్యక్తి అని సూర్య ఆశ్చర్యపోతూ అతని వేరబౌట్స్ కనుక్కునే పనిలో ఉంటాడు.
కట్ చేస్తే 1987..సాగర్ (రాం) కి పదేళ్ల వయసు. సూర్యాకి వీరాభిమాని. “ఆంధ్రా కింగ్” అనే టైటిల్ పెడతాడు తన అభిమాన హీరోకి. అతనికున్న ఐడెంటీ అల్లా “ఆంధ్రా కింగ్ తాలూక”. అలా పెరిగే కొద్దీ అతనికి ఆ హీరోమీద అభిమానం పెరుగుతూ వస్తుంది. 1997లో కాలేజీ ఏజ్ కి వచ్చే సరికి ఒక థియేటర్ ఓనర్ (మురళీ శర్మ) కూతురు మహాలక్ష్మి (భాగ్యశ్రీ) ప్రేమలో పడతాడు. అతని ప్రేమకథకి, సూర్య అకౌంట్లో మూడు కోట్లు పడడానికి లింకే మిగిలిన కథ.
ఐడియా పరంగా బాగుంది. కథ కూడా ఆసక్తిగానే ఉంది. ఇక బాగుండాల్సింది కథనం, ట్రీట్మెంట్. ఆద్యంతం మంచి పట్టుతో నడపగలిగే స్కోప్ ఉన్నా కూడా, కన్వీనియంట్ కథనానికే మొగ్గు చూపాడు దర్శకుడు.
స్టార్ హీరో సూర్యా పాత్రతో తెర మీదున్న అతని ఫ్యాన్ సాగర్ తో పాటూ, ఈ చిత్రాన్ని చూస్తున్న ఆడియన్స్ కూడా ఎమోషనల్ గా కనెక్ట్ అయ్యుంటే ఈ చిత్రం స్థాయి ఇంకా పెరిగేది. అది జరగలేదు. ఆ హీరో అంటే ఈ సాగర్ కి అంత పిచ్చి ఎందుకు అన్నదానికి బాల్యంలో ఒక కారణం చూపించినా అది ఇంఫర్మేషన్ లా ఉంది తప్ప, ఎమోషనల్ గా ఆడియన్స్ ని టచ్ చేయదు.
సూర్యా హీరోగా ఉంటే ఏంటి.. కేరెక్టర్ నటుడైతే ఏంటి..? సమాజానికి నష్టమేంటి…? లాంటి ప్రశ్నలకి సాగర్ ఎమోషన్ తో సమాధానాలు చెప్పుకోవాలంటే సామాన్య ప్రేక్షకులకి కష్టం! కనుక, సూర్య కేరెక్టర్ ని ఇంకా బలంగా డిజైన్ చేసుండాల్సింది.
పోతే, ఒక మారుమూల లంక ప్రాంతంలో టూరింగ్ టాకీస్ కట్టడం, అక్కడికి పక్క లంకలనుంచి కూడా పడవలేసుకుని జనాలు రావడం.. ఇదంతా 1998 నేపథ్యంలో జరగడం సహజంగా అనిపించదు.
ఇలాంటి మైనసులన్నీ కథనం అనే ప్రయాణంలో పెద్ద పెద్ద కుదుపులు.
టెక్నికల్ గా చూసుకుంటే వివేక్-మెర్విన్ ల సంగీతం బాగుంది. పెద్దగా హాంట్ చేయకపోయినా “రంగు రంగు తారలన్ని..” పాట బాగుంది. “కడదాం వారధి లంకకు” కూడా ఎత్తుగడ సందర్భోచితంగా ఉంది. కెమెరా వర్క్ డీసెంట్ గా ఉంటూ గ్రామీణ నేపథ్యాన్ని బాగా చూపించింది. ఎడిటింగ్ కత్తెర బాగానే ఉన్నా, స్క్రీన్ ప్లే లో సీన్లు ఎక్కువ అవడం వల్ల చాలా లెంగ్దీగా అనిపించింది.
దర్శకుడి ప్రతిభ రెండు చోట్ల గుర్తుండేలా ఉంది.
ఒకటి- అద్దం పగులుతుంటే హీరోయిన్ కొంచెం కొంచెం గా రివీల్ అవ్వడం.
రెండోది స్క్రీన్ ప్లే కి సంబంధించినది – సూర్యకి వచ్చిన కేరెక్టర్ రోల్ ఫోన్ కాల్ ని, సాగర్ తో కలిపిన విధానం.
నటీనటుల విషయానికి వస్తే, రాం కి ఇలాంటి పాత్రలు చేయడం పెద్ద విషయం కాదు. చాలా ఈజీగా చేసాడు. పాత్రని రక్తికట్టించాడు. అయితే ఎందుకో గోదావరి యాసని మాత్రం కనిన్విన్సింగ్ గా పలకలేదు. ప్రయత్నించాడు కానీ, చాలాచోట్ల కృష్ణ కలిసింది.
భాగ్యశ్రీ కంటికింపుగా ఉంది. అవసరానికి తగిన హావభావాలు పలికించింది.
ఉపేంద్ర పాత్ర బాగుంది. అతని భార్యగా చాలానాళ్లకి అలానాటి హీరోయిన్ సింధు తులాని కనపడింది.
హీరోయిన్ తండ్రిగా మురళిశర్మ, అన్నగా కళ్యాణ్ కూడా పాత్రోచితంగా చేసారు. రావు రమేష్ గోదావరి యాస సహజంగా ఉంది. తులసి కనిపించిన రెండు మూడు సీన్స్ లో ఎప్పటిలాగే కొంచెం ఓవరాక్షన్ చేసింది.
రాజీవ్ కనకాల, మిమిక్రీ శివారెడ్డి, వడ్లమాని శ్రీనివాస్, సత్య, రాకేష్ రాచకొండలవి చిన్న కేరెక్టర్స్..తమ ఉనికి చాటుకున్నారు.
సత్య కేజువల్ గా థియేటర్ ప్రొజెక్టర్ రూములో చెప్పిన ఒక డైలాగ్ నవ్వించింది. సినిమా మొత్తంలో అదొక్కటే నవ్వొచ్చే సందర్భం.
పాటల రచయిత అనంత శ్రీరాం ఒక అవసరంలేని అతిధి పాత్రలో కనిపించి తన స్థాయిని తగ్గించుకున్నాడు.
చివరిగా చెప్పేదేంటంటే, ఇది ఒక ఫ్యాన్ కథ. సగటు ఫ్యాన్ యొక్క ఎమోషన్ తో చూస్తే కనెక్ట్ అవచ్చు. కానీ యాంబియన్స్ లో కొన్ని చోట్ల అసహజత్వం ఉండి అక్కడక్కడ డిస్కనెక్ట్ అవుతూ ఉంటుంది. సూర్య-సాగర్ ల గురించి ప్రస్తావిస్తూ రాముడు-ఆంజనేయుడు పోలిక చెప్తాడు రావు రమేష్. ఆ స్థాయి ఎమోషన్ ఆడియన్స్ కి అంది ఉంటే బాగుండేది. ఆ డైలాగ్ కి వేల్యూ పెరిగేది. వాటిని పక్కన పెడితే, క్లైమాక్స్ ఘట్టంలో సూర్య-సాగర్ మధ్యన సంభాషణ, సూర్య మనోగతం బాగున్నాయి. ఈ చిత్రం మీద గౌరవం కలగడానికి ఆ ఆఖరి నిమిషాలే. ఎవరు ఎవరి నుంచి స్ఫూర్తి పొందారు, ఎలా పొందారు, పొంది తమ జీవితాన్ని ఎలా మలచుకున్నారు అనేది హృద్యంగా ఆవిష్కరించారు. కానీ సినిమా అంటే ఆఖరి కొన్ని నిమిషాలే కాదు కదా. ఆద్యంతం అదే గ్రిప్ ఉండుంటే పూర్తిగా బాగుండేది. పైన చెప్పినట్టు, ఒక సగటు ఫ్యాన్ యొక్క భావోద్వేగంతో చూడగలిగితే మాత్రమే ఎక్కే చిత్రమిది.
బాటం లైన్: ఫ్యాన్స్ తాలూక